Suiseki to połączenie dwóch słów języka japońskiego sui – woda i seki – skała, a sama sztuka zbierania i kontemplacji suiseki powstała ponad 2000 lat temu w Chinach.

Suiseki to kamienie zbierane w naturze, czasem poddawane obróbce polegającej na barwieniu, szlifowaniu czy lakierowaniu, tak aby uzyskać odpowiedni efekt estetyczny (choć wg konserwatywnej definicji szelka obróbka jest zakazana, z wyjątkiem docinania skały do kształtu podstawy).

Wspólną cechą suiseki jest bardzo sugestywnie działanie na widza kształtem.

Siłę oddziaływania suiseki zawdzięczają m.in. strukturze i sugestywnej formie, przypominającej góry, skaliste wyspy, krajobrazy górskie czy postacie ludzi, zwierząt.

Kontemplując suiseki mamy przenieść się w inną rzeczywistość roztaczając przed oczami nowe historie czy krajobrazy myśli.

Samo suiseki eksponowane jest najczęściej na specjalnej dopasowanej podstawce, zwanej daiza lub w płaskim pojemniku zwanym suiban.